Çeşitlerine göre çeşitli insanlar var ; aktardaki gibi, jager gibi, mesir macunu gibi..
Kimi bir diğerini dibe çekerken uyuşmazlığı ile, bir diğeri de tüm boşlukları doldurabiliyor.
Kimi sen onu anlat istiyor, yaz, çiz istiyor..doymuyor kendini dinlemeye..susuyor, cevap vermiyor.
Kimi de seni dinlemiyor, sadece kendini anlatıyor.
Hep bi kendilik, bencillik, narcissism..ve bunun altında yatan eksiklik, aşağılık komplexi.
Sen anlat, o yukarılara çıksın. Çıkarken de üstüne bassın. Bencillik, öyle böyle değil.
Ben de hep bunları bulurum. Öyle bir sencilim. Öyle ki, seni düşünmekten midem kavruluyor, ağzımın içi asit dolu.
Ejderha misali seni anlatıyorum, uzat da sigaranı yakayım midemin yangısıyla.
Saat sabahın 4üne geliyor. Hala senden bahsediyorum, asit çok fena..
Yazarken takılıyorum bir yerlere, sökülmüyorum ama..sadece içim çıkıyor tam da böyle, buraya aktığı gibi.
Sen bu kadar bencil, ben bu kadar sencil. Eldivenin diğer eşi gibi. Parmaklar da karşı karşıya nasıl olsa, cuk oturuyor.
Sen de bana oturuyordun hep böyle-gözlerine ilk baktığım an anlamıştım çilingirin anahtarı tek seferde bulması gibi.
Bunu yüksek sesle söyleyip yücelttim ya seni, kendimi de yerin dibine soktum. Yine mi mükemmel tamamladık birbirimizi ?
Eldiven mi çorap mı,ne,neyin,nasıl,kimin eşi..bilemem de ;
Bana en iyi sen oturdun, içime içime..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder