neyse..

Yazmam bile tıkandı..tıkanmış yani.
Çok özelime çok girip çok özel olduğunuzu düşünüp bir şeyler aradınız ama olmadı. Yine ben oldum. Yine bana oldu.
Yıllardır söylenen yalanlar, hani şu normalde zaman aşımına uğraması gereken yalanlar, bende yeni dank etmeye başladı. Dilime vursa , uyuyamıyorum. Sussam, kabus uykusundayım.
Yine beklemece , yine zamana bırakmaca..yine yine yine..
Hepiniz aynı osuruktan düşen boksunuz.

unfurl

bu boşluk çok mu dolu aslında ?

düşerken bir yere takılıyor olmamı buna yormakla yetinmeliyim sanırım.
Başka bir şeye odaklanacak halim yok,neredeyse hepsini denedim.

Birilerinden kaçmak için gitmek istemiştim bunca zaman,şimdi işler değişti.
Birilerinin canını yakmamak için gitmek istiyorum. Kaçmak değil bu sefer,gitmek..

Bu inişler-çıkışlar canımı çok acıtıyor. Vücudumu yırtıp koşmak istiyorum. Hızla, amaçsızca..insandan uzak diyarlara..
Yazarken bile huzursuz oluyorum, sanki evreni kirletiyorum düşüncelerimle..

Çok yalnız hissediyorum. Oysa ne çok gürültü var.
Susuşlarımda da sessizlikten patlıyorum. Öyle de sığmıyorum, böyle de boğuluyorum.

Hiç bu kadar sık aralıklarla ve şiddetli vurmamıştı. Aynı gün içinde, defalarca..

birşeyleri kaybediyorum. Uzaklaşıyorum.

Aestivation

merhaba herkese yine yeni yeniden !

tüm agresyonlarından sıyrılmış, köklü değişikliğini yapmış ve sanırım aradığı huzura oldukça yaklaşmış biri olarak karşınızdayım.

bugüne kadar kontrolü altında olduğum duygular öfke ve şehvetti. ikisi arasında gidip geliyordum. Oysa ki bir rehber gerekmiş ve bunun için yürek değil beyinmiş biçilmiş kaftan. Evet..biraz mantık, biraz da akıl.. gerisi bir tık daha kolay.

Bakmayın halime, gözüm açılmış felan değil, aksine uyku modundayım. Bunca zaman uyutuldum, beyin ölümü gerçekleşmiş, kalbim can çekişiyor, çekmediler fişi..çekemediler değil, çekmediler. Belki uyutulmak başkalarını ayakta tutuyordu, kim bilir ?

Sonra nasılsa uyandım ben..baktım, gördüklerim hoşuma gitmedi. Kapattım gözlerimi yeniden, bu sefer gönüllü uyuyorum. Ne zaman istersem, o an uyanacağım. Korkaklık değil bu, iyileşme..enerji kazanma, hatta depolama..

iyiyim ben..

yenilik sevmezdim, her gelenin birşeyleri değiştireceğinden emin olduğum için. Durağanlık iyidir ama yeniye de şans vermek gerekir, hele ki eskisi sizi göz göre göre uyutuyorsa..

Acıyor, ama iyiyim ben..