12 Kasım 2016 Cumartesi

denial

Öyle şarkılar yazmışlar ki zamanında, kendi düşüncelerimi yazamıyorum (ç)alıntı gibi olmasın diye.
Sonra bir an düşünüyorum da, umut oluyor bana herşeye rağmen.
Demek ki yaşanabiliyormuş, kabuk bağlıyormuş bir daha kanamamak üzere. Öte yandan kendimi de nasıl iyi tanıyorum. :)
Cık.. düşünceler aynı olabilir, yaşantılar da ortak olabilir ama etkisi herkeste farklı olur. Yaşananlar özgündür.
Ben böyle hissediyorum diye diğer bir kişi de böyle hissedecek diye bir şey yok. Zaten ortak olsaydı, ortak olunurdu ve bu yazıya ilham olmazdı. Hemfikir olunsaydı "aşk" olmazdı. "Aşk" olmasaydı "tutku" hiç olmazdı. İkisi de yaşanan dünyanın karanlık tarafı.
Boşver..

İnkar da edilmez ki şimdi ? Gözüm kör olsa, gönlüm değil. Tam tersi olsa da, birbirleriyle uyumlu gidecekler diye bir kural yok.
Zor işler. Olsa bir dert, olmasa..

Uykum geldi. Kalbim acıyor. Olanlar var ya, önceden, çok önceden.. ürperti gibi çarpıyor aniden, bazen sık sık bazen durup dururken ama şiddetli. Biliyorum olanla ölene bir şey yapılamadığını. Ama olmasaydı da olurdu, değil mi ? Bugünkü ben olamamama neden olduğu için teşekkür etmek istemiyorum. Aman ne hoş eleğin altında kalan insanlar ! Benden götürdüklerinin yerine bir şey koymadı ki kimse..İnancım gitti bir şeylere karşı. Bu pisliği önce ben başlatmadım. Neyse, arınmak için yazmaya başlamadım. Tadında kalsın.

Tadında kalsınmış. Tadını skeyim.

Hepiniz çıkarlarınız için yalanla harmanlanmış orospu attırığı aromalı bokuncuklarsınız.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder