bu boşluk çok mu dolu aslında ?
düşerken bir yere takılıyor olmamı buna yormakla yetinmeliyim sanırım.
Başka bir şeye odaklanacak halim yok,neredeyse hepsini denedim.
Birilerinden kaçmak için gitmek istemiştim bunca zaman,şimdi işler değişti.
Birilerinin canını yakmamak için gitmek istiyorum. Kaçmak değil bu sefer,gitmek..
Bu inişler-çıkışlar canımı çok acıtıyor. Vücudumu yırtıp koşmak istiyorum. Hızla, amaçsızca..insandan uzak diyarlara..
Yazarken bile huzursuz oluyorum, sanki evreni kirletiyorum düşüncelerimle..
Çok yalnız hissediyorum. Oysa ne çok gürültü var.
Susuşlarımda da sessizlikten patlıyorum. Öyle de sığmıyorum, böyle de boğuluyorum.
Hiç bu kadar sık aralıklarla ve şiddetli vurmamıştı. Aynı gün içinde, defalarca..
birşeyleri kaybediyorum. Uzaklaşıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder